Σάββατο 30 Μαΐου 2009

BLOGGIKO ΚΑΛΕΣΜΑ...

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΓΙΑΤΙ... ΠΡΙΝ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ
Άρχισα το ιστολόγιο αυτό με σκοπό να γράφω, όποτε μπορώ, κάποιες σκέψεις μου για τα τρέχοντα ζητήματα ή και για άλλα που δεν είναι καθημερινά, αλλά που με ένα περίεργο τρόπο πλανιόνται πάνω από την καθημερινότητα και σε ένα βαθμό την καθορίζουν.
Επίσης ήθελα να επικοινωνήσω με κάποιους ανθρώπους που θα ένιωθα ότι με καταλαβαίνουν, ότι έχουν τις ίδιες σκέψεις, τις ίδιες απόψεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήθελα να επικοινωνήσω, έστω και με αρνητικό πρόσημο και με τους άλλους, αυτούς που θα διαφωνούσαν, αυτούς που μπορεί να με έβλεπαν εχθρικά.
Το blog μου δεν έχει πολλούς αναγνώστες, αλλά δε θα έγραφα ποτέ κάτι αντίθετο στις απόψεις μου για να τους αποκτήσω. Η αλήθεια είναι ο καλύτερος, ο πιο καθαρός οδηγός όταν εκτίθεσαι οπουδήποτε.

Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΩΣ ΑΦΟΡΜΗ...
Τα γεγονότα του Δεκέμβρη άνοιξαν ένα ρήγμα (μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία, για κάποιους φωτεινό, για κάποιους σκοτεινό, πάλι δεν έχει σημασία) που έκανε κάποιους να συζητήσουν πράγματα που ίσως πριν δεν είχαν σκεφτεί καν, που έφερε απόψεις αρνητικές και θετικές, που ταρακούνησε από άκρου εις άκρο το πολιτικό σύστημα, που άνοιξε μια κουβέντα που για κάποιους από εμάς δεν έχει κλείσει (μάλιστα είχε ανοίξει πολύ πριν τα γεγονότα του Δεκέμβρη), που έφερε πολύ έντονα στο καθημερινό προσκήνιο προτάγματα και σκέψεις που μέχρι τότε υπέβοσκαν τραγικά μειοψηφικά, που έδωσε ελπίδα σε κάποιους ενώ σε άλλους "πρόσφερε" απλόχερα φόβο και μίσος. Ο Δεκέμβρης ήταν ταυτόχρονα θετικό και αρνητικό γεγονός, ήταν μια έκρηξη οργής και συναισθήματος, μια προσπάθεια λογικής, μα ταυτόχρονα ποιητική, ουσιαστικά πολιτική. Κάποιοι βγήκαν στο δρόμο και έδρασαν, κάποιοι άλλοι κάθησαν στον καναπέ, είδαν τηλεόραση και έκριναν εκ του αφαλούς. Για κάποιους ο Δεκέμβρης ήταν κάτι σημαντικό, ενώ για κάποιους άλλους ήταν ένας απλός κρίκος στην αλυσίδα των επεισοδίων που κάνουν εδώ και χρόνια οι κακοί αναρχικοί, οι ενδοτικοί μηδενιστές, οι κατ' επάγγελμα πλιατσικολόγοι.
Κάτι από όλα αυτά υπάρχει ακόμα, κάτι δεν έχει σβήσει, το νιώθω, το βλέπω. Η μικρή ή μεγάλη κληρονομιά του Δεκέμβρη άφησε θετικά κληροδοτήματα σε όσους θέλησαν να καταλάβουν, να νιώσουν, να σκεφτούν, μα πάνω από όλα να δράσουν.

ΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ... ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ
Δεν ξέρω πολλά για τη σφαίρα του ιστολογίου. Βλέπω πως υπάρχουν blogs με ουσιαστική κριτική και δραστικό προβληματισμό, bloggers με φοβερή σκέψη και απερίσπαστο λόγο. Ταυτόχρονα υπάρχουν bloggers (ή blogs κατευθυνόμενα από δημοσιοκάφρους), που τους ενδιαφέρει μόνο η αναγνωσιμότητα και το κουτσομπολιό, η αναπαραγωγή της καθημερινής και χυδαίας εντόπιας πολιτικής παραγωγής.
Απευθύνομαι στους πρώτους, οι δεύτεροι δε με απασχολούν καθόλου.
Το διαδίκτυο είναι ένα πολύ καλό εργαλείο αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών, αλλά το πρόβλημα είναι ότι αυτές μένουν στο επίπεδο της συζήτησης, της κριτικής, της συμφωνίας ή της διαφωνίας.

Μήπως όλο αυτό τελικά βολεύει την Εξουσία;
Μήπως πρέπει να περάσουμε σε κάποιο άλλο επίπεδο;
Μήπως ξοδεύουμε την όποια επαναστατικότητά μας σε αυτά που γράφουμε;
Μήπως ήρθε η ώρα να δράσουμε ως bloggers;
Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε μεταξύ μας τουλάχιστον;

Κάνω λοιπόν πρόταση σε όποιον ενδιαφέρεται για την απαρχή κάποιας κοινής δράσης, να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας, να συναντηθούμε, να μιλήσουμε, να δούμε αν έχουμε κάτι να προτείνουμε.
Mail υπάρχουν, άλλοι τρόποι επικοινωνίας υπάρχουν.
Ξέρουμε ποιοι συμφωνούμε στις βασικές (και όχι μόνο) ωθήσεις που θα θέλαμε να δώσουμε στην κοινωνία που μας έλαχε να ζούμε, να σκεφτόμαστε και να δρούμε.

Προσκαλώ λοιπόν όσους συμφωνούν με το 1/10 όσων γράφω παραπάνω να επικοινωνήσουμε, να συναντηθούμε, να μιλήσουμε, να γνωριστούμε, να δούμε αν μπορούμε με συνδετικό κρίκο την ιδιότητα του blogger να κάνουμε κάτι. Να το συζητήσουμε τουλάχιστον…

ΥΓ: Αν υπάρχει κάποια αντίστοιχη κίνηση από bloggers – περιστασιακή ή μόνιμη- παρακαλώ ενημερώστε με, γατί δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου και είναι ηλίθιο να προτείνω κάτι που υπάρχει ήδη και λειτουργεί.

11 σχόλια:

  1. αγαπητε φιλε και εγω ειμαι καινουργιος στα blog μονο το 1% αξιζει ολοι οι αλλοι ασχολουντε με τους πολιτικους και τα κοματα δηλαδη ειναι ηλιθιοι σου στελνω το μαιλ μου billtaxigr@hotmail.com μην νομιζεις οτι θα αλλαξει κατι ο ελληνας κοιταει μονο την παρτη του και μισει ο ενας τον αλλο εγω φυσικα τους μισω ολους μεχρι θανατου με εκυημση billtaxi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αν ήμουν ελλάδα, άνετα..
    είμαι κύπρο και τα πράγματα ειναι πολύ πιο δύσκολα απ ότι μπορείς να φανταστείς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. το καταλαβαίνω. ευχαριστώ πάντως και εσένα Μαύρα φτερά και τον bill και τον Συνοδοιπόρο (εκείνος μέσω mail) που απάντησαν στο κάλεσμα. Φαίνεται πάντως πως δεν "έπιασε" η πρόσκλησή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Polycarpe, δεν ήρθα τίποτα. Ξαναπέρασέ το. ίσως υπάρχει κάποιο πρόβλημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αγαπητε φιλε σε αλλα αρθρα σου σχολιασαν πολλοι σε αυτο ελαχιστοι τωρα ελπιζω να καταλαβες το γραφω εξ αλλου στο πρωτο σχολιο μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ καιρό σκέφτομαι πως η χρήση της τεχνολογίας μπορεί να κάνει 3 πράγματα.
    1. να οργανώνει κατά περισταση τους ανοργάνωτους, όπως με το συλλαλητήριο για την Πάρνηθα πριν 2 ψρόνια που θορύβησε την εξουσία.
    2. να γίνει το μέσο αμφίδρομης επικοινωνίας και διάχυσης της εξουσίας σε όσο πλατύτερη μάζα γίνεται και
    3. τα πρώτα 2 να οδηγήσουν σε ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, όσο πιο δημοκρατικό γίνεται.

    Πάνω σε αυτό τι πραγματιστικές μελέτες μπορούν να γίνουν -οικονομία, παιδεία, υγεία κλπ.
    Να δημιουργηθεί ένας πυρήνας ουσιαστικά που θα μελετήσει τη δυνατότητα τα πιο πάνω να γίνουν κεντρική τάση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μ αρεσει η ιδεα σου φιλε
    το mail moy
    pavlossidir@hotmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. κι εγω ειμαι μεσα. σου στελνω mail

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. poly kali kai xekathari protovoulia
    topioeukoloemail@yahoo.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σου χρωστάω μία απάντηση που λόγω χρόνου καθυστέρησα.
    Το blog είναι διακίνηση ιδεών και σκέψεων. Δεν είναι κακή η ιδέα να συναντηθούμε και να γνωριστούμε κάποια στιγμή αλλά το σημαντικότερο είναι η διάδοση των ιδεών σε όσο περισσότερους γίνεται.
    Το πρώτο βήμα θα ήταν να συγκροτήσουμε μία ομάδα πολλών bloggers που έχουν αντίστοιχες ιδέες. Να βρεθούμε δηλαδή μέσα από τα blog μας και να προωθήσουμε ο ένας το blog του άλλου. Δεν χρειάζεται να είναι ταυτόσημες οι ιδέες μας, άλλωστε η πολυφωνία και η ανταλλαγή απόψεων είναι που βοηθάει στη βελτίωση του ατόμου. Απλώς πρέπει να σκεφτόμαστε και να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα από την ίδια οπτική, αλλιώς δε μπορεί να υπάρξει ομάδα. Όταν λέω ομάδα εννοώ από πολλά και διαφορετικά μέρη. Αυτή είναι και η γοητεία του ιντερνετ.Ότι μπορούν να συναντηθούν πολλοί με κοινές ιδέες και ανησυχίες σε όλο τον κόσμο και να δημιουργήσουν μία μεγάλη κοινότητα.
    Έτσι μέσα στην ομάδα μπορεί να είναι και ο φίλος από την Κύπρο, και κάποιος από τον Καναδά, την Αυστραλία κλπ. Μέσα από τη διαδικασία ανταλλαγής απόψεων και επικοινωνίας κάποιοι θα ταιριάξουν περισσότερο, κάποιοι καθόλου, κάποιοι μπορεί να γίνουν κολλητοί και κάποιοι να "πλακωθούν". Όλα στο παιχνίδι είναι μέχρι τελικά να κατασταλάξουμε και να δούμε ποιος μένει-ποιος φεύγει. Κατά τη διάρκεια η ομάδα μπορεί να μεγαλώνει ή και να αλλάζει.
    Επειδή λες ότι μέσα από το ίντερνετ και τα blogs δε γίνεται τίποτα, γνώμη μου είναι ότι γίνονται πολλά. Στην Ελλάδα ακόμη είναι στην αρχή και γι αυτό υπολειτουργούν. Μπήκαν και οι σκοπιμότητες και εμφανίζονται ως bloggers δημοσιογράφοι, κομματικοί σε διατεταγμένη υπηρεσία και άλλοι με σκοπό να παίξουν το παιχνίδι τους αλλά και να καταστήσουν τα blogs αναξιόπιστα. Τα μη κατευθυνόμενα blogs σκεπτόμενων ανθρώπων είναι πολύ επικίνδυνα για αυτούς και γι αυτό τα φοβόνται. Με την ανταλλαγή σκέψεων και απόψεων που δεν ελέγχεται και δεν επηρρεάζεται από κανέναν πολλά μπορούν να γίνουν.
    Αυτό λοιπόν πρέπει να επιδιώξουμε κατ'αρχή και στην πορεία και θα γνωριστούμε και θα δούμε πώς θα εξελιχθεί...
    Μία πρώτη σκέψη κάνω. Τα υπόλοιπα θα στα γράψω σε e-mail για το πώς μπορεί να οργανωθεί πιο άμεση επικοινωνία των μελών της ομάδας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή